01. අඳුර වැටී එයි...

අඳුර වැටී එයි වේදිකාව මත

දුම්රිය ඇවිදින් කතා කරන සඳ...

ගොළු වත සඟවා කතා කරමු අපි

නෙතුපිය පටලා බලා හිඳිමු අපි...

බලා ඉන්න බෑ දෙනුවන් රතු වී

සිතා ඉන්න බෑ දුම්රිය පැමිණි...

පමා වෙන්න බෑ ගෙදරින් පැමිණි 

ළංව ඉන්න බෑ මිනිසුන් හමු වී...

 

අඳුර වැටී එයි වේදිකාව මත

දුම්රිය ඇවිදින් කතා කරන සඳ...

ගොළු වත සඟවා කතා කරමු අපි

නෙතුපිය පටලා බලා හිඳිමු අපි...

 

නින්ද නොයන රෑ පිණි වැටෙනා සඳ

වැස්සෙ තෙමි තෙමි ගිය හැටි මතකද...

නැවතත් ආයේ වැස්සේ යන්නට

වැස්සක් එනතුරු බලා හිඳිමු අපි...

ගායනය - ගුණදාස කපුගේ සහ මාලනි බුලත්සිංහල 

ගුණදාස කපුගේ මහතා සහ මාලනී බුලත්සිංහල මහත්මිය විසින් ගායනය කරනු ලබන ''අඳුර වැටි එයි'' ගීතය රස විඳින විට එය පෙම් ගීයක් බව වැටහුණත් එය එසේ නොවන්නේ ය. දෙදෙනකු අතර වන ආදරයක බිඳී යාමත් නැවත එය පණ ගැන්වීමටත් දරන උත්සාහයක් මෙම කවි පෙළෙන් ව්‍යංගවත්වේ. 

පළමු සිව් ගී පැදිය ගෙනෙන්නේ මෙවැනි අරුතකි. මෙය රසිකයා මනස්කාන්ත කරගත යුත්තකි. අහස තද රතු පැහැය ගන්නා විට පරිසරයට වැටෙන අඳුර මත බිහිවන්නාවූ සවස් කාලයේ දුම්රිය නලා වාදනයත් සමඟම වේදිකාව මතට පැමිණේ. ''දුම්රිය ඇවිදින් කතාකරන සඳ'' යන්නෙන් හඟවන්නේ එයයි. තමන් සමඟ අමනාප වූ තම පෙම්වතියත් තමාට නුදුරින් හිඳගෙන ය. දෙදෙනා හට කතා කිරීමට අවස්ථාවක් ලැබෙන තුරු ඔවුන් තම නෙත් ප්‍රේමාන්විත ගමනක යොදවයි. නෙත් කථිකයෙන් පෙම්වතිය එක් අතකින් කතා කිරීමට රුචි බව පෙම්වතාට දක්වන විට පෙම්වතා ද ඊට කැමති බව දක්වයි. පෙම්වතිය පළමු කතාබහට එළඹීමට අකමැති බවක් දක්වන නිසාම දෙදෙනාගේ අමනාපයට හේතුව පෙම්වතාගේ වරදක් බව ව්‍යංග වේ. 

දෙවන ගී රැසිය ගෙනෙන්නේ මෙවැනි අරුතකි. මෙම තීරණාත්මක අවස්ථාවේ ඔවුන් සමීප නොවුණහොත් යළි කවරදා ද ඔවුන් හමුවන්නේ යන්න දන්නේ නැත. මේ නිසාම පෙම්වතිය තම පෙම්වතාව තම ඇසුරට ගැනීමට කෙතරම් දේ කළත් එය ඵල විරහිත වේ. ''බලා ඉන්න බෑ දෙනුවන් රතු වී'' යන්නෙන් ඇයගේ එම උත්සාහය අරුත් ගැන්වේ. ඇය එතරම් ඔහු දෙස බලයි. සිත සිතා ඉන්නට අමාරු බවත් දුම්රියේ පැමිණීමත් ඇගේ දෙනුවන් රත් පැහැ වී ඇති බවත්, ඇය නිවසේ සිට පැමිණි නිසා පමා වී නැවත යාමට නොහැකි බවත්, ඇයට ඔහු අසළට පැමිණීමට සිත කීවත් එය එසේ වුවහොත් දකින අය කුමක් සිතයිද යන්නත් ඇයගේ යටි සිත පුන පුනා කියන බව ඉතිරි පදයන්ගෙන් කියැවේ. පෙම්වතාගේ නිහැඬියාව පෙම්වතියගේ කඳුළට ඇරයුම් කරන්නාක් මෙන් දක්වයි. 

පෙම්වතියගේ ආයාචනය පෙම්වතාට තේරීපත්වන විට, කුමක් ද ඇයත් සමඟ කතාකරනේ යන්න ඔහුට පැනයක් විය. ඒත් සමඟ ඔහුගේ මතකයට ආ සොඳුරු සිතුවම ඒ මොහොතට ගැළපේ ද යන්නවත් ඔහුට නොතේරුම් විය. ඊට හේතුව දුම්රිය පිටවීමට කාලය එළඹි හෙයිනි. මෙම අවස්ථාව ''නින්ද නොයන රෑ පිනි වැටෙනා සඳ''  ගීයෙන් අරුත් ගැන්වේ. 'නින්ද නොගිය පිනි බිඳු වැටෙන රැයක කුඩයක් නැතිව වැස්සේ තෙමිගෙන ගියා ඔයාට මතක ද?' යන්න ඔහු අසයි. නින්ද නොයන රැයක යන්නෙන් හඟවන්නේ ඔවුන්ගේ විරසක බවට පෙර වූ පෙම් කාලය යි. 

පෙම්වතාගේ පැනය අවස්ථාවට උචිත නොවුණත් පෙම්වතියගේ උත්සාහය සාර්ථක ය. ඔහුගේ පැනයට ඇයගේ පිළිතුර, නැවත ඔවුන්ගේ ප්‍රේමය තීරණය වන්නකි. ඒ අනුව ඇයගේ පිළිතුර වූයේ, 'එවැනි වැස්සක යන්නට නැවතත් එවැනි වැස්සක් එනකන් අපි ඉමු' යන්නයි.  පෙම්වතියගේ උත්සාහය පෙම්වතාව තමා වෙත නතු කරගැනීම වන අතර පෙම්වතාගේ උත්සාහය ඔහු ඇසූ පැනයට පිළිතුරක් ලබා ගැනීමයි. ඒ උත්සාහයන් ද්විත්වයම සාර්ථක වූ නිසා ඔවුන් නැවත මිත්‍ර වන්නට ඇතැයි අපට සිතීමට අවස්ථාවක් ඇත. 

මෙම ගීතය තුළ මුළ මැද අග ගළපන අපූර්ව අරුතක් ව්‍යංග කර ඇත. එය රසික සිතට චිත්තරූපිත වේ. ඇතැමෙක්ට මෙහි අරුත වෙනස් ලෙසකට ව්‍යංග විය හැකිය. මේ මගේ අරුතයි.

                                                                               ස්තුති... 

Nethmi Mahisani ✍